Niebieska sierść ze srebrzystym pobłyskiem nadaje temu kotu niezwykle elegancki wygląd. Od włosów ościstych odbija się światło, co tworzy osobliwe refleksy na niebieskim tle. Dopiero przy głaskaniu pod włos widać, że barwa sierści jest głęboko niebieska, od końców włosów aż do skóry. Ta rzadka rasa, której nazwa oznacza w języku niemieckim „istotę z mgły”, powstała z rosyjskich kotów niebieskich.

Jaka jest historia tej rasy kota?

Niebieskie koty z Rosji, zarówno w wersji krótkowłosej, jak i długowłosej, wystawiane były już przed stoma laty. Krótkowłose otrzymały oficjalną nazwę „rosyjskich niebieskich”, a długowłose popadły w zapomnienie, i dopiero w roku 1986 długowłosy kocur Siegfried pokrył swą także długowłosą siostrę, dając siedem długowłosych kociąt. Rok później nadano im nazwę „nibelung” i zarejestrowano w TICA jako odrębną rasę. W 1993 uznana została ona przez TCA, ale jak dotąd nie dokonały tego inne większe stowarzyszenia.

Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne tej rasy kota:

1). Głowa – klinowata, o płaskim czole i prostej linii profilu.

2). Uszy – szerokie u podstawy, lekko zaokrąglone na końcach.

3). Szyja – długa i cienka, z kryzą.

4). Oczy – nieznacznie owalne, zielone, szeroko rozstawione.

5). Opuszki – małe, okrągłe, kot sprawia wrażenie, jakby chodził na palcach.

6). Ogon – długi, dobrze owłosiony, zwężający się do ostrego końca.

7). Sierść – z podszerstkiem, delikatna, średniej długości, włosy ościste ze srebrzystymi końcami.

8). Tułów – lekki i szczupły, ale nie wiotki.

9). Waga – 2,5 do 5 kg.

10). Umaszczenia – maść jednolita (niebieskie).

Dodatkowa uwaga – głowa ma kształt klinowaty, a jej wszystkie płaszczyzny powinny być płaskie. U kociąt i młodych kotów oczy są żółte, ale w wieku czterech miesięcy na tęczówce powinna być już widoczna zielona obwódka wokół źrenicy. U dorosłego kota oczy muszą być zielone. Należy też wiedzieć, że wzorzec tej rasy nie odbiega wiele do wzorca rosyjskiego kota niebieskiego: nibelung ma być tak samo lekko zbudowany i mieć sierść ze srebrzystym pobłyskiem, tyle że półdługą. Pozostaje kwestią otwartą, czy rasa ta będzie tylko długowłosą wersją kota rosyjskiego, czy też rozwinie się w innym kierunku.